Gdzieś zupełnie na uboczu, między Bieszczadami, a Beskidem Niskim, leży mała, zapomniana przez Boga i ludzi wieś Dołżyca. Dołżycę koło Komańczy w przeciwieństwie do jej imienniczki leżącej za Cisną mało kto zna. I chociaż jej dzieje sięgają połowy XVI wieku, dzisiaj odnaleźć w niej ?Długą wieś? ukrytą w pochodzeniu jej nazwy bardzo trudno. Nie była nigdy w centrum wielkich historycznych wydarzeń i decyzji, ponosiła jednak ich konsekwencje. Dziś z dawnej, ludnej, zamieszkałej głównie przez łemków wsi, został jedynie stary cmentarz i ślad cerkwi rozebranej w latach pięćdziesiątych XX wieku. Przyroda powoli, ale zdecydowanie odbiera to, co w trakcie wieków oddała jedynie we władanie tutejszym mieszkańcom.
Usiądźcie proszę na jednym z opadających do wioski wzgórz, popatrzcie z góry na dolinę, tak tętniącą kiedyś życiem, odnajdźcie ducha minionych pokoleń i choć na krótką chwilę zapomnijcie o szaleńczym pędzie w którym przyszło nam żyć. Wsłuchajcie się w szum traw i śpiew skowronka w dzień, wpatrzcie się w prawdziwie głęboką czerń nocy i gwiaździste niebo. Odnajdźcie swój wewnętrzny spokój.

Zapraszamy do Dołżycy, Dołżycy koło Komańczy.

Tomasz Ślemp